Как же жизнь запутала всё сложно
И не в силах развязать мы узелки,
И была тернистою дорога,
Много боли, скорби на пути.
Встретились с тобою мы случайно,
Ты сказала — помнишь голос мой.
Помнишь, как шальными вечерами
С танцев не могла уйти домой.
Припев: До зари, до зари, до волшебницы зари
Просидели мы с тобою до зари.
До зари, до зари, до разлучницы зари
О плохом прошу, сейчас не говори.
До зари, до зари, до волшебницы зари
За окном уже запели сизари.
До зари, до зари, до разлучницы зари
Я приду к тебе, ты только позови.
Но теперь, увы, ведь всё иначе
Но теперь, увы, нельзя назад.
Жизни долгий путь уже означен,
Каждому своё – как говорят.
У тебя растёт, взрослеет дочка,
У меня заботы и дела.
И всегда всё надо сделать надо срочно,
Жизнь, она одна, увы, одна.
Припев: До зари, до зари, до волшебницы зари
Просидели мы с тобою до зари.
До зари, до зари, до разлучницы зари
О плохом прошу, сейчас не говори.
До зари, до зари, до волшебницы зари
За окном уже запели сизари.
До зари, до зари, до разлучницы зари
Я приду к тебе, ты только позови.
Припев: До зари, до зари, до волшебницы зари
Просидели мы с тобою до зари.
До зари, до зари, до разлучницы зари
О плохом прошу, сейчас не говори.
До зари, до зари, до волшебницы зари
За окном уже запели сизари.
До зари, до зари, до разлучницы зари
Я приду к тебе, ты только позови.
Текст добавил(а): jozef